نام نویسنده: قاجاریه

ای عزیزان صاحب‌ذوق و اهل طعام!چون سخن از کباب کوبیده رود، مگر می‌توان بیاد نیاورد سفره‌های رنگین عهد قجر را؟ همان خوان‌هایی که وزرای درگاه و امیران دلیر در ظلّ عنایات اعلیحضرت گرد هم می‌نشستند و دستان خود به عطر دود ذغال و لطافت گوشت تازه می‌آلودند. کباب کوبیده‌ی قاجاریه نه تنها طعامی است برای […]

قهوه‌ات رو بخور، شاهنامه‌ت رو بخون؛ زندگی به سبک قاجار با چاشنی حال خوب… ☕️ قهوه‌ای که رایحه‌اش مشام جان را بنوازد و گرمایش دل را خرم سازد، هر پیاله‌اش حدیثی‌ست از شوق و آرامی. بنوش که دل را صفا دهد. درآمدی بر نوشیدنی دربار ای عزیزان دل، صفای قدم‌های شما بر دیده‌ی ما جا

مراعات فرمایید جانانان 🌸 ای عزیزان دل، صفای قدم‌هاتون بر دیده‌ ما جا دارد. هر بار که در این طَبَق‌خانه و بزم‌سرا قدم می‌نهید، دل ما هم روشن می‌شود. می‌دانیم که بعضی از سروران گرامی، دلبسته‌ حیوانات خانگی خودند و آنان را همچون فرزندان خویش دوست می‌دارند. این مهر و محبت شما مایه‌ تحسین است

شربت زعفرانی؛ آبِ طلای قجری برای دلِ گِرِفته ای عزیز دُردانه، اگر دلتان هوای طعم و عطرِ فاخر کرده، شربت زعفرانی را از دست مدارید. این آبِ طلاگون، از آن مشروب‌های خاصه‌پسند است که در دربارِ اعلیحضرت همایونی ناصرالدین‌شاه، همواره بر سر سفره‌ی خاصانِ مملکت جاری بوده است. این شربت را اگر به دل گرفته

ماست‌خیار… همون شاه‌لقمه‌ای که توی تابستون‌های قجری، با یه‌ذره کشمش و گردو، دل از شاه هم می‌بُرد!😍😋 ✍🏻 هر قاشقش، یه سفر به عصر نقره‌ایِ خنکای حوض‌خونه‌ها… آدرس مارو که بلدید قدم رنجه کنید و تشریف بیارید از منو ما لذت ببرید. آدرسمون: تهران، جاده لشگرک، ابتدای جاده فشم 🥒 ماست و خیار قجری؛ سفر

در میانه کوچه‌های آجری کاشان، آن‌جا که شمیم گل محمدی در باد می‌پیچد و قنات‌های خموش قصه‌های هزارساله را زمزمه می‌کنند، قهوه‌ای دم می‌کشید که نه تنها هوش از سر، که دل از جان می‌ربود.قهوه‌ای که آن را “قهوه کاشونی” می‌نامند. قهوه کاشونی چیست؟ قهوه کاشونی تنها یک نوشیدنی نیست؛ آیینی است از روزگار قاجار،

نرگسی، طعامی بس شاهانه که از یگانگی اسفناج و تخم‌مرغ پدیدار گردد! 🥚🌿 هم قوای بدن را فزونی بخشد، هم طبع را فرحناک سازد! 💪✨ خون را صاف کند، دل را گرم نماید و چشم را بینایی دهد! 👀💖 هر که در پی صحت و عافیت است، از این نعمت غافل نماند! 🍽😋 نرگسی، یکی

باغ عشرت‌آباد یکی از زیباترین و شناخته‌شده‌ترین باغ‌های تهران قدیم بود که در منطقه‌ای خوش آب‌وهوا و خارج از محدوده شلوغ شهر آن روزها قرار داشت. این باغ در دوره ناصری شهرت خاصی یافت، چرا که ناصرالدین شاه قاجار پس از بازگشت از نخستین سفر فرنگ، تصمیم گرفت عمارت تازه‌ای را در این باغ بنا

و زندگی بعد از فنجان چای شکوفه می‌دهددر خلوت سراچه‌ای گرم، آنجا که بوی عنبر و عطر گل یاس در هوا می‌پیچد، فنجانی چای قندپهلو، قصه‌ی زندگی را از نو حکایت می‌کند. جرعه‌ای از چای به لطافت بهار، و قندی به شیرینی لبخند، که جان را جلا می‌دهد و دل را به شکوفه می‌نشاند.آری، زندگی

در دل اندرون‌های هزارپیچ عمارت قاجاریه، تاج‌الملوک خاتون، با ناز و غمزه‌ای از تبار ماه و مهتاب، خرامان و دل‌آرا، خویش را به هزار آینه آراسته بود. عبیر و عنبر در هوا پیچیده، چادر عبایی بر سر و حریرین ردایی بر تن، در انتظار قدوم مبارک حضرت والا، ناصرالدین‌شاه قاجار، لحظه می‌شمرد. هر نفَسش ترنم